Kalendarz Celtycki

Drukuj
Szczegóły
Kategoria: Ogrody Magii, Energii, Czasu, Przestrzeni
Kalendarz Celtycki

Od najdawniejszych lat, w najstarszych przekazach przypisywano drzewom bardzo bogatą symbolikę mówiącą o wpływie drzew na ludzkie życie. Mniej więcej dwa tysiące lat temu druidzi - przedstawiciele zamkniętej kasty strzegącej tajników tradycyjnych wierzeń i obrzędów celtyckich, dla których las był naturalnym środowiskiem i źródłem wiedzy, wysnuli teorię, że opiekunem każdego człowieka jest drzewo, z którym związany jest podobieństwem i cechami charakteru.

 

Wiedza druidów oparta była na wnikliwych obserwacjach rocznego cyklu przemian w przyrodzie i pogłębiona o obserwacje astrologiczne. Na jej podstawie stworzyli oni Kalendarz Celtycki.

 

Celtowie dzielili rok na:

Prezentowany przez nas Ogród Kalendarz Celtycki jest swobodną interpretacją wierzeń Celtów oraz ich wiedzy o drzewach - patronach ludzi. Zapoznajcie się Państwo z naszym horoskopem celtyckim, znajdźcie w nim swoje drzewo i dajcie się ponieść wyobraźni.

 

 

Kalendarz Celtycki
Kalendarz Celtycki
Kalendarz Celtycki
Kalendarz Celtycki
Kalendarz Celtycki

Drzewo

 

Jedna z najpotężniejszych roślin, świadectwo siły natury. Czczone przez naszych przodków jak bóstwa, a także jako siedziby dobrych i złych duchów. Przedstawiane jako oś wszechświata wsparta na rozbudowanym systemie korzeniowym łączącym moc podziemnych sił poprzez ziemski pień z niebiańską sferą kosmiczną pod postacią korony. To pod drzewami miały miejsce narodziny wielu bogów z panteonów religii całego świata. W innych funkcjonuje jako posłaniec, drzewo wiadomości dobrego i złego.

 

Jest symbolem płodności, długowieczności, mądrości, odrodzenia, zwycięstwa życia nad śmiercią, piękna poezji, krzyża, schronienia, miłości, ofiary. Ukazuje kompletność ludzkiego życia zawartą w połączeniu duchowości (nieba) i natury (ziemi), z zaświatami ( których symbolem są korzenie).

 

W prastarych wierzeniach, przypisywano drzewom bardzo precyzyjną symbolikę związaną z typami psychiki ludzkiej, ich temperamentem i predyspozycjami. Tak też czynili około dwóch tysięcy lat temu galicyjscy druidzi - przedstawiciele zamkniętej kasty strzegącej tajników tradycyjnych wierzeń i obrzędów celtyckich. Las był dla nich naturalnym środowiskiem, w którym drzewa stanowiły główny punkt zainteresowania. Gruntowna znajomości poszczególnych gatunków pomogła wysnuć teorię, że każdy człowiek ma opiekuna pod postacią drzewa, którego charakterystyczne cechy odzwierciedla.

 

Celtowie honorowali drzewa nazywając ich nazwami poszczególne miesiące. Byli w stanie precyzyjnie dopasować duchy drzew do danego miesiąca i pory roku. Ich wiedza oparta na wnikliwych obserwacjach rocznego cyklu przemian w przyrodzie i pogłębiona o obserwacje astrologiczne doprowadziła do powstania Kalendarza Celtyckiego.

 

Kalendarz składa się z trzech nakładających się na siebie cyklicznie okresów: pór roku, miesięcy, czterech kierunków i elementów. Rok podzielony jest na 13 miesięcy (13 księżyców) po 28 dni każdy. Daje to 364 dni. Pozostały 1 dzień to dzień poprzedzający pierwszy dzień nowego roku. Ważnymi datami na tarczy kalendarza są dni równonocy i przesileń. Noc z 31 na 1 listopada to wg Celtów święto ofiarowania, płodności, śmierci i odrodzenia wyznaczające początek celtyckiego roku księżycowego. 21 grudnia podczas przesilenia zimowego tzw. Nocy Srebrzystego Świerku palono jego pień. 21 marca - w dniu wiosennego zrównania dnia z nocą świętowano Noc Kolcolistu rośliny symbolizującej długowieczność, niekończącą się młodość, odradzanie się życia, powrót słońca i wydłużanie się dnia. W dniu przesilenia letniego 21 czerwca Celtowie obchodzili Noc Wrzosu- symbolu obfitości plonów, bogactwa i dostatku.

 

Dnia 21 września obchodzono zrównanie dnia z nocą nazywane Nocą Białej Topoli która miała symbolizować nadejście białej pory roku pory śniegu, mrozu, chłodu.

 

Kalendarz, który prezentujemy jest oparty na ramie zaakceptowanej przez uczonych, lecz w niektórych momentach kierowaliśmy się wiedzą gromadzoną przez własne wieloletnie obserwacje natury, oparte na realiach klimatu w którym żyjemy.